کی میاد با هم بریم خورشید و پیدا بکنیم
بیاریم تو شهر و نادونا رو رسوا بکنیم
بشکنیم طلسم شب رو خصم تاریکی بشیم
همدم نور و همسایه خورشید به نزدیکی بشیم
می دونین که خورشید و کی برده از تو شهر ما ؟
دشمنانی که می خوان با روشنایی قهر ما
تا نتونیم ببینیم چهره ی واقعی زندگی رو
توی تاریکی افتاده به سر حالت بندگی رو
می دونن اگه تاریکی بره مشت اونا وا می شه
چهره ی پلیدشون دیگه خوب رسوا می شه
خورشید و تا می تونن پیش ما بد می کنن
توی تاریکی ما رو واسه هم سد می کنن
اما دیگه نمیشه ، دوره ی تباهی ها تموم شده
عصر روشنگریه ، دوره ی سیاهی ها تموم شده
دیگه هر چی بکنن نمی تونن سد راه ما بشن
خورشید و بد بکنن تا ابد سد ماه ما بشن
آخه ما مصممیم که دیگه خورشید و پیدا بکنیم
بیاریم تو شهر و تاریکی رو رسوا بکنیم

رخنه در ایمان ما دارد ، نگاه
هم دل و هم جان ما خواهد ، نگاه
راز این شوریده ی آشفته حال
من ندانم از کجا خواند ، نگاه
یاد او روح و روان عاشقست
دل فقط داند چه ها دارد ، نگاه ؟
تا برد ما را به صحرای جنون
یکّه و مستانه می تازد ، نگاه
بودنش کوتاه و اوصافش بلند
در دو جمله کی رسا باشد ، نگاه ؟
مستی صد جام می آرد به جان
ساقی بی باده را ماند ، نگاه
برق او خورشید و قهرش ظلمتست
کور نابینا کجا داند ، نگاه ؟